Kinderalimentatie is een bijdrage van de niet-verzorgende ouder in de kosten van verzorging en opvoeding van zijn of haar kind(eren). De kinderalimentatie kan tussen de ouders onderling worden afgesproken of zijn vastgesteld door een rechtbank. Van de vele misverstanden die bestaan over kinderalimentatie, lichten we er tien uit.

1. Kinderalimentatie stopt na 21ste jaar

De plicht tot het betalen van kinderalimentatie eindigt doorgaans als een kind 21 jaar wordt, waarna de plicht van een ouder om financieel bij te dragen aan zijn kind slechts bestaat voor zover het kind behoeftig is. Van deze wettelijke bepaling kan echter op verschillende manieren afgeweken worden.

Zo kan contractueel vastgelegd worden dat ouders blijven bijdragen in de kosten, nadat het kind 21 jaar is geworden. Hierdoor heeft het kind ook na zijn 21ste jaar recht op alimentatie.

2. Stiefouder is alimentatieplichtig

Een stiefouder is slechts onder voorwaarden alimentatieplichtig naar een stiefkind toe. Indien een stiefouder een huwelijk of geregistreerd partnerschap is aangegaan met de ouder van het kind, én het kind behoort tot het gezin van de stiefouder en de ouder, dan is de stiefouder onderhoudsplichtig.

Deze onderhoudsplicht geldt ook als de stiefouder geen gezag over het kind uitoefent, maar houdt voor de gezagloze stiefouder op na beëindiging van het huwelijk of geregistreerd partnerschap.

3. Altijd recht op kinderalimentatie

Niet onder alle omstandigheden heeft een meerderjarig kind recht op kinderalimentatie. Net als bij partneralimentatie, kan het recht erop doorbroken worden door gedrag van de onderhoudsgerechtigde ‘waardoor niet langer van de alimentatieplichtige gevergd kan worden dat nog langer alimentatie wordt betaald’. Het gaat dan om gedrag waardoor de lotsverbondenheid tussen ouder en kind doorbroken wordt.

4. Pas na scheiding recht op alimentatie

Niet alleen na een scheiding heeft een verzorgende ouder recht op kinderalimentatie. Indien tijdens een huwelijk of geregistreerd partnerschap de ouders niet meer samenwonen, dient de niet-verzorgende ouder bij te dragen in de kosten van het onderhoud van de kinderen.

5. Zonder inkomen geen alimentatieplicht

Kinderalimentatie wordt niet alleen berekend aan de hand van inkomen, maar ook vermogen. Als een onderhoudsplichtige ouder geen inkomen (loon of uitkering) heeft, maar wel vermogen, dan kan toch verlangd worden dat kinderalimentatie wordt betaald. Dit geldt ook als het vermogen bestaat uit smartengeld of een erfenis.

Als het gaat om praktische zaken rondom kinderalimentatie, dan biedt de wet doorgaans geen uitkomst. De meeste van deze praktische zaken worden dan ook bepaald door rechters. We zetten daarom ook belangrijke praktische aspecten van kinderalimentatie op een rijtje.

6. Recht op aparte rekening 

Veel alimentatiebetalers ergeren zich eraan dat ze geen zicht hebben op hoe het alimentatiebedrag wordt besteed. Sommigen willen daarom de kinderalimentatie overmaken op een rekening die ze zelf ook kunnen inkijken. Dit is echter niet afdwingbaar. Het is dus niet toegestaan om het bedrag op een andere rekening over te maken dan de rekening die de alimentatiegerechtigde ter beschikking heeft gesteld.

7. Recht op verrekening

Zonder toestemming van de alimentatiegerechtigde is het niet toegestaan om kinderalimentatie te verrekenen met een schuld die de alimentatieontvanger bij de betaler heeft. Slechts in zeer uitzonderlijke gevallen is het een alimentatiebetaler toegestaan om met toestemming van de rechtbank alimentatie te verrekenen.

8. Toestemming besteding

Een alimentatiegerechtigde is niet verplicht om aan de alimentatieontvanger verantwoording af te leggen over de besteding van de kinderalimentatie of toestemming te vragen of de alimentatie aan bepaalde zaken mag worden besteed.

9. Verlaging na afschaf aftrek

Nu de aftrek van levensonderhoud voor kinderen is vervallen, zijn de meeste alimentatiebetalers meer geld kwijt aan alimentatie. Dit betekent echter niet dat een alimentatieplichtige zonder toestemming van de alimentatieplichtige of de rechtbank het bedrag dat door de rechtbank is vastgesteld op eigen houtje mag verlagen.

10. Recht op bankafschriften

Een alimentatiegerechtigde is niet verplicht om betalingsoverzichten of bankafschriften met betrekking tot de besteding van de kinderalimentatie aan de alimentatiebetaler te laten zien.

Let op!